ارزیابی ریسک فاکتورهای اختلالات اسکلتی- عضلانی اندام های فوقانی به روش شاخص ocra در سفالگران شهرستان میبد در سال ۱۳۸۸

مقدمه: صنعت سفالگری با داشتن قدمت چندین هزار ساله هنوز ماهیت دستی بودن را حفظ نموده که این موضوع، احتمال ابتلای سفالگران به اختلالات اسکلتی-عضلانی را دو چندان کرده است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی و ارزیابی ریسک فاکتور های آن با استفاده از روش ( ocra(occupational repetitive actions indexدر سفالگران شهرستان میبد در سال 1388 صورت پذیرفت. روش بررسی: این مطالعه به صورت توصیفی- تحلیلی و به روش مقطعی و جامعه هدف، کلیه سفالگران شاغل در کارگاه های سفالگری شهرستان میبد می باشد. اطلاعات مربوط به شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی به وسیله پرسشنامه ی نوردیک و از طریق مصاحبه و همچنین جهت بررسی عوامل خطرزای اختلالات اسکلتی-عضلانی از روش ocra، بهره گرفته شد. یافته ها: نتایج پرسشنامه نوردیک نشان داد که حدود 3/59% از سفالگران در یک سال گذشته دارای اختلالات اسکلتی-عضلانی در حداقل یکی از اندام های فوقانی خود بودند همچنین گروه سفالگران با فعالیت چرخ کاری، دارای بیشترین درصد نفرات دارای اختلالات اسکلتی-عضلانی در اندام های فوقانی بودند(4/34%). استفاده از آزمون آماری t مستقل نشان داد اختلاف معنی داری بین میانگین نمره نهایی شاخص ocra در سفالگران دارای اسکلتی-عضلانی اندام های فوقانی و سفالگران فاقد این اختلالات وجود دارد(047/0p=). نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده از ارزیابی با روش ocra باید هر چه سریع تر انجام اقدامات اصلاحی و معاینات دوره ای جهت شناسایی زودرس این اختلالات، توسط مسئولین ذی ربط مدنظر قرار گیرد.